چکیده. در این مقاله پس از تعریف جوانان آسیب‌پذیر و ارائه‌ی ویژگی‌های کلی جمعیتی و اجتماعی آنان، با استفاده از داده‌های حاصل از ‌آمارگیری از نیروی کار سال 1385 مرکز آمار ایران، با بهره‌گیری از مدل پروبیت، جهت و احتمال سیب‌پذیر شدن جوانان بر اثر برخی عوامل فردی و خانواری، با رویکرد جنسیتی بررسی و ارایه می‌شود.

نتایج بررسی نشان می‌دهد جوانان 19 تا 24 ساله، جوانان ساکن در مناطق روستایی و جوانانی که در خانوارهایی زندگی می‌کنند که از نظر فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی در سطوح پایین‌تری قرار دارند بیشتر در معرض آسیب‌پذیری قرار دارند و در این میان وضعیت زنان جوان بدتر از مردان جوان است.