طرح نمونه‌گیری طبقه‌بندی شده در بسیاری از آمارگیری‌های نمونه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. روشی که از دیرباز برای طبقه‌بندی عناصر چارچوب به‌کار برده می شود، روش طبقه‌بندی دالینیوس- هاجز است که به شکلی قوی به توزیع جامعه وابسته است. در این مقاله به بررسی فرضیات روش طبقه‌بندی دالینیوس- هاجز پرداخته و روش خوشه‌بندی فازی را به‌عنوان یکی از روش‌هایی که فرض‌های محدود کننده روی توزیع جامعه ندارد را با روش دالینیوس- هاجز مقایسه می‌کنیم. نتایج بررسی‌ها در این مقاله نشان می‌دهد که روش خوشه‌بندی فازی در داده‌های چوله روشی کاراتر است که می‌تواند در طرح‌های آمارگیری مرکز آمار ایران به‌کار برده شود.
