مروری بر جداییگزینی فضایی در جمعیتشناسی
|
نورالدین فراش* ، حمیدرضا ربیعی دستجردی ، رسول صادقی |
دانشگاه تهران |
|
چکیده: (2018 مشاهده) |
چکیده. فضا همواره جزء ذاتی جمعیتشناسی بوده و فرایندهای جمعیتی ذاتاً یک نوع فعالیت زمانی- فضایی هستند. بازشناسی اهمیت فضا و جداییگزینی فضایی در تحلیلهای جمعیتشناسی، افقها و سمتوسوهای جدیدی در جمعیتشناسی و چارچوبهای مفهومی و تحلیلی آن پدید آورده است. جداییگزینی فضایی به توزیع گروههای اجتماعی، زیرساختها، فعالیتها و یا توزیع هر گونه عناصر معین دیگر در فضا اشاره دارد. با وجود گروههای مختلف جمعیتی، و نحوه دسترسی آنها به خدمات مختلف شهری، اشتغال، آموزش، و خدمات بهداشتی در ایران، تاکنون مطالعهای مرتبط با تحلیل جداییگزینی فضایی در جمعیتشناسی انجام نشده است. روش مطالعه مقاله، مرور نظاممند است. نتایج مطالعه نشان داد تجزیه و تحلیلهای فضایی، میتواند به عنوان یک مکان پرورش بالقوه برای علوم اجتماعی نوین و تحقیقات بینرشتهای باشد. حتی اینکه چگونه یک جامعه معین به هر یک از گذارهای جمعیتی پاسخ میدهد، وابسته به بستر فضایی و مکانی است که در آن جامعه وجود دارد. کاربرد زمینههای نوظهور علوم فضایی، جداییگزینی فضایی و آمارهای فضایی در علم جمعیتشناسی به ما این امکان را میدهد تا تغییرات در رفتارهای جمعیتشناختی (ازدواج، باروری، مهاجرت، سلامت و مرگومیر) را در بستر فضا تحلیل کنیم.
واژگان کلیدی: جمعیتشناسی فضایی، جداییگزینی فضایی، باروری، مهاجرت، سلامت و مرگو میر. |
|
واژههای کلیدی: جمعیتشناسی فضایی، جداییگزینی فضایی، باروری، مهاجرت، سلامت و مرگو میر. |
|
متن کامل [PDF 766 kb]
(1624 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/3/14 | پذیرش: 1399/12/13 | انتشار: 1398/12/20
|
|
|
|
|
ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|