شناخت مزیت نسبی۱علاوه بر کمک به حضور هوشمندانه در بازارهای جهانی، به تخصیص بهینهی منابع و سرمایهها کمک شایانی میکند و شاخصهای مزیت نسبی که از سنجههای مهم اقتصادی به شمار میروند میتوانند فعالیتهای سرمایهگذاری در امر تولید با هدف توسعهی صادرات غیر نفتی را هدایت نمایند. از طرفی عدم تشخیص پتانسیلهای یک منطقه در صادرات، فرصتهای زیادی را از صادرکنندگان میگیرد. از این رو هدایت منابع به سوی صنایع اولویتدار و مطالعهی مزیتهای اقتصادی در تولیدات صنعتی امری ضروری است. در این تحقیق، مزیتهای نسبی صنایع با ۱۰ نفر کارکن و بیشتر استان کردستان با استفاده از مدل تغییر سهم۲ و مدل تاپسیس۳ برای دورهی زمانی سالهای ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۲ بهتفکیک کدهای آیسیک۴ISIC، ۲، ۳ و ۴ رقمی، از جنبههای اشتغالزایی و تولید شناسایی شده است. طبق نتایج حاصل از روش تغییر سهم، در زمینهی اشتغال صنایع با کدهای ۱۵، ۲۵، ۲۶، ۲۹ و در زمینهی تولید ۱۵، ۱۷، ۲۵، ۲۹ صنایع برندهی بخش صنعت هستند و طبق روش TOPSIS صنایع ۱۵ و ۲۶ بیشترین مزیت را در اشتغالزایی و تولید داشتهاند. نتایج حاصل از هر دو مدل بیانگر آن است که صنایع تولید سایر محصولات کانی غیر فلزی، تولید ماشینآلات کشاورزی و جنگلداری، صنعت مواد غذایی و آشامیدنی، تولید محصولات لاستیکی و پلاستیکی، تولید ماشینآلات و تجهیزات طبقهبندی نشده و تولید منسوجات، دارای بیشترین مزیت نسبی در طول دورهی مورد مطالعه در استان بودهاند. بنا بر این، لازم است توجه بیشتری از جانب دولت و مسئولان به این صنایع معطوف شود.
Javaheri B, Fegheh Majidi A, Mohammadi S. Recognition of the Comparative Advantages of the Kurdistan Province Industry by Using Topsis and Shift Share Models. مجلهی بررسیها 2018; 28 (2) :211-245 URL: http://ijoss.srtc.ac.ir/article-1-243-fa.html
جواهری بختیار، فقه مجیدی علی، محمدی سمیرا. شناسایی مزیتهای نسبی صنایع استان کردستان با استفاده از مدلهای تاپسیس و تغییر سهم . مجلهی بررسیهای آمار رسمی ایران 1396; 28 (2) :245-211