افزایشاشتغالوکاهشبیکارییکیازشاخصهایمهم توسعهیافتگیجوامعاست. شاخصهای آماری حاصل از اجرای طرح آمارگیری نیروی کار در ارزیابی سیاستها و عملکردهای مربوط به حوزهی اشتغالزایی از کارایی لازم برخوردارند. در عین حال، باید بر این نکته نیز تأکید نمود که بهکارگیری یک شاخص (مانند نرخ بیکاری) به تنهایی نمیتواند معیار مناسبی برای ارزیابی عملکرد اشتغالزایی استانهای کشور باشد، بنا بر این لازم است مجموعهای از شاخصهای عمدهی طرح نیرویکار به کار گرفته شوند تا بتوان به سیمای کاملی از فرایند عملکرد اجرایی استانها در اشتغالزایی، تحقق برنامههای توسعه و ... دست یافت. در این پژوهش ضمن تشریح مدل تاپسیس و وزندهی شاخصهای مورد استفاده مدل به روش کریتیک، استانهای کشور بر مبنای شاخصهای عمده نیروی کار مرکز آمار ایران در دورهی ۱۳۹۴-۱۳۹۷ رتبهبندیمیشوند، سپس نتایج رتبهبندی با رتبهبندی استانها تنها بر اساس نرخ بیکاری مقایسه میشود. نتایج پژوهش حاکی از عملکرد مطلوب برنامهریزان و مسئولین اجرایی به ترتیب در استانهای خراسان شمالی، فارس و مازندران طی این دوره زمانی است.
Zarei S R, Boroumandi F. Ranking of Iran Provinces Based on Changes in Major Labor Force Indicators in the Period 2015-2019, Using the TOPSIS Method. مجلهی بررسیها 2019; 30 (1) :193-208 URL: http://ijoss.srtc.ac.ir/article-1-328-fa.html
زارعی سعیدرضا، برومندی فهیمه. رتبهبندی استانهای کشور بر مبنای تغییرات شاخصهای عمدهی نیروی کار در دوره ۱۳۹۴-۱۳۹۷ با استفاده از روش تاپسیس. مجلهی بررسیهای آمار رسمی ایران 1398; 30 (1) :208-193