چکیده. مزد و حقوقبگیران بخش عمدهای از نیروی کار هر کشور را تشکیل میدهند. این گروه چنان حایز اهمیتاست که از دیرباز سازمان بینالمللی کار عمده نماگرهای خود از جمله شاخصهای کار شایسته را به این گروه اختصاص دادهاست. از سوی دیگر، مزد و حقوقبگیران در ایران تابع قوانین مختلف استخدامی میباشند که یکی از آنها قانون کار است. بر اساس قانون مذکور، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی متولی صیانت از حقوق کارگران مشمول قانون کار شدهاست. اگرچه عمده مزد و حقوقبگیران بخش خصوصی به عنوان کارگر مشمول قانون کار شناخته میشوند، به دلیل عدم پوشش کامل آمار ثبتی موجود و اجرا نشدن طرح اختصاصی جمعآوری اطلاعات کارگاههای مشمول قانون کار، براورد صحیحی از تعداد این کارگران وجود ندارد. این امر موجب عدم محاسبه نماگرهای اختصاصی بازار کار یا محاسبه غیر دقیق (دارای بیش برآورد یا کم برآوردی) نماگرهای مذکور شدهاست. بدین ترتیب وضعیت روشنی از بازار کار جامعه هدف وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در اختیار برنامهریزان، سیاستگذاران و محققان قرار ندارد. بر این اساس، هدف از تدوین مقاله حاضر ارایه روش براورد دقیقتری از کارگران نامبرده با استفاده از نتایج طرح آمارگیری نیروی کار و سالنامه آماری کشور میباشد.