پایه و اساس مدیریت و سیاست‫گذاری‫ مهاجرتی، به‌ویژه مهاجرت بین‫المللی، شناخت علمی پدیده‌ی مهاجرت و ویژگی‫های مهاجران می‫باشد. چنین دانش و شناختی در کشورهای درحال توسعه از جمله ایران، علی‌رغم وجود اشکالاتی نظیر کم‫شماری، عمدتاً از طریق سرشماری‫های جمعیتی حاصل می‫شود. با این‌حال، علی‌رغم تاریخچه‌ی طولانی و حجم بالای حرکات مهاجرتی و پناهندگی از کشورهای همسایه به ایران و پیامدهای آن برای جوامع مبدأ، مقصد و حتی خود مهاجران، تا کنون ویژگی‫های جمعیت‫شناختی مهاجران خارجی بر اساس داده‫های سرشماری ارائه و تحلیل نشده است. بر این اساس، این مقاله به بررسی یکی از ابعاد وضعیت مهاجران خارجی در ایران یعنی مشخصه‫های جمعیت‫شناختی بر مبنای تحلیل داده‫های خام سرشماری ۱۳۸۵ می‫پردازد.

یافته‫های تحقیق بیانگر آن است که نسبت‫های جنسی بالا، سطح باروری بالاتر از جمعیت بومی، ساختار سنی جوان، جمعیت درحال افزایش نسل دوم مهاجران، تمرکز جغرافیایی و… از ابعاد و ویژگی‫های مهم جمعیت‫شناختی مهاجران خارجی می‫باشد. البته، علی‌رغم این وضعیت کلی که بسیار متأثر از مشخصه‫های مهاجران افغان در ایران می‫باشد، گروه‫های مختلف مهاجر خارجی در ایران از بافت و ترکیب جمعیت‫شناختی متفاوتی برخوردارند. همچنین نتایج بررسی نشان می‫دهد گرچه مهاجران دارای مشخصه‫های جمعیتی متفاوت‫تری از جمعیت بومی هستند، ولی تعداد آن‌ها به اندازه‫ی کافی بزرگ نیست تا اثر قابل ملاحظه‫ای بر ساختار سنی و سایر ابعاد جمعیت‫شناختی جمعیت ایران داشته باشد.