|
بررسی ساختار و ترکیب جمعیت روستایی ایران و آینده آن تا افق ۱۴۳۰
|
الهام فتحی*   |
| مرکز آمار ایران |
|
|
چکیده: (3 مشاهده) |
سرنوشت اغلب کشورهای جهان، در هر دوره از تاریخ، به سرنوشت روستاها بستگی داشته است. از ویژگیهای بارز روستا، تامین تغذیه بشر بوده به گونهای که بدون اتکا به شهر میتواند به حیات خویش ادامه دهد. جمله زیبای سقراط «نظامی میتواند بر آتن حکومت کند که بتواند غذای مردم آن را تامین نماید» موید مطلب فوق میباشد. از سوی دیگر، توسعه روستایی، برنامهای مکان محور و هدف نهایی از آن ارتقای سطح زندگی جمعیتهای روستایی است. بنابراین آگاهی نسبت به جمعیت روستایی، دگرگونی آن در گذشته، شناخت وضع موجود و پیشبینی تحولات آن در آینده از مهمترین ابزارهای توسعه و برنامهریزیهای مختلف در مناطق روستایی محسوب میشود.
تحقیق حاضر پژوهشی کتابخانهای و تکنیکی است. به عبارتی سعی شده ابتدا روند تغییرات جمعیت روستایی ایران و شاخصهای موثر بر رشد جمعیت بررسی شود. سپس با مدد آخرین نتایج سرشماری و دادههای ثبتی موجود جمعیت مناطق روستایی ایران را به تفکیک سن و جنس پیش بینی نماید. برای پیش بینی جمعیت از روش ترکیبی و نرم افزار اسپکتروم استفاده شد. بر اساس نتایج این تحقیق در آینده، جمعیت روستایی ایران همچنان رشد منفی را تجربه خواهد نمود. انتظار میرود جمعیت روستایی کشور در سال ۱۴۳۰ به حدود ۴/۱۵میلیون نفر کاهش یابد. این موضع در حالی است که جمعیت روستایی ایران در سرشماری ۱۳۹۵ بیش از ۷/۲۰ میلیون نفر شمارش شد. با کاهش جمعیت روستایی، سهم جمعیت کودک و نوجوان کاهش یافته و در مقابل سهم جمعیت سالمند رو به افزایش میگذارد. علاوه بر این زنانه شدن سالمندی جمعیت در مناطق روستایی روی خواهد داد. |
|
| واژههای کلیدی: پیشبینی جمعیت، ساختار و ترکیب جمعیت، جمعیت روستایی، سالمندی جمعیت. |
|
|
متن کامل [PDF 922 kb]
(1 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1403/2/23 | پذیرش: 1403/10/9 | انتشار: 1404/6/10
|
|
|
|
|
|
