مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی
چکیده: (1568 مشاهده)
چکیده. باصنعتیشدنجوامع،موضوعاشتغالنیزباتغییروتحولمواجه شد.بهویژهبرایزنانباافزایشسطحتحصیلات، تمایلآنانبهانجاممشاغلیکهدرگذشتهدرانحصارمردانبوده،گرایشپیداکردهاندتاهمپایمردانبهفعالیتهایاجتماعیبپردازند. مردان نیزبهدلیلمسئولیتهایخانوادگیووظیفهامرارمعاشخانوادهسعیدارندتاهرچهسریعتروارد بازارکارشوند. طولمدتبیکارییکیازشاخصهایکلیدیبازارکاراستکههرچهمیزانآنبیشترباشد،تبعاتاجتماعیواقتصادیآننیزحادترخواهدبود. دراینمقالهسعیشدهتاضمنبررسیطولمدتبیکاری (کوتاهمدتوبلندمدت)ودلایلترکشغلبیکارانقبلاًشاغلدرمقایسهبیندوگروه مردانوزنان،بهمطالعهمدتاشتغالومیزانماندگاریآناندربازارکار طی سال‌های ۱۳۸۴-۱۳۹۹پرداختهشود. نتایج حاکی از آن است که در پانزده سال اخیر طول مدت بیکاری بین مردان و زنان متفاوت بوده است. به‌طور متوسط بیش از ۳۰ درصد مردان و نزدیک ۵۰ درصد زنان بیش از یکسال در انتظار یافتن شغل مانده‌اند. در گروه مردان طی سال‌های ۱۳۸۴تا ۱۳۹۹، «موقتی بودن کار» اولین عامل مؤثر در ترک شغل (به استثنای سال ۱۳۸۶) و در گروه زنان از سال ۱۳۹۱تا ۱۳۹۸، «پایین بودن درآمد» همواره مؤثرترین عامل در ترک شغل بوده است. همچنین طی سال‌های ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۸ الگوی سابقه شغلی و به تعبیری ماندگاری در بازار کار، برای مردان و زنان کمی متفاوت بوده، به طوری که هرچه طول مدت اشتغال افزایش می‌یابد، نقش زنان در بازار کار کمرنگ‌تر می‌شود.
Taheripour H, Karbalaee N. Examining the Duration of Unemployment, Reasons for Leaving the Job and Staying in the Labor Market. مجله‌ی بررسی‌ها 2021; 31 (2) :581-603 URL: http://ijoss.srtc.ac.ir/article-1-417-fa.html
طاهری‌پور هما، کربلایی نرگس. بررسی طول مدت بیکاری، علل ترک شغل و ماندگاری در بازار کار ایران. مجله‌ی بررسی‌های آمار رسمی ایران. 1399; 31 (2) :581-603
